วันอังคารที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2554

ผลของการภาวนาอย่างต่อเนื่อง

                           Ginger West    เมืองโคลัมบัส รัฐโอไฮโอ


ระหว่างเทศกาลมหาพรต ค.ศ. 1950  ครอบครัวของเราได้แก่คุณพ่อคุณแม่ พี่น้องชายหญิง 4 คนและตัวดิฉันสวดลูกประคำหลังอาหารค่ำดังที่ทำอยู่ทุกวัน หรือไม่ก็สวดในรถระหว่างการเดินทาง  ตอนที่ดิฉันแต่งงานและแยกไปจากครอบครัวในปี 1964 ครอบครัวเดิมของดิฉันก็ยังคงสวดสายประคำหลังอาหารเย็นอยู่  การสวดสายประคำจึงเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของดิฉัน
ดิฉันพยายามให้ลูกๆ ยึดถือการสวดสายประคำเช่นนี้ต่อแต่ไม่สำเร็จ  ลูกชายทั้งสามคนของดิฉันบัดนี้โตเป็นผู้ใหญ่และแยกไปมีครอบครัวของตนเอง  แต่ดิฉันก็ยังคงสวดสายประคำต่อไปทุกวัน
ยอห์น ลูกชายคนเล็กค่อนข้างโชคร้ายที่พ่อของเขาทิ้งไปขณะที่มีอายุได้เพียง 2 ขวบ และเมื่อโตขึ้นก็กลายเป็นเด็กเกเร และต้องโทษขังคุก 7 ปีในปี 1992 เพราะยิงแฟนสาว
ในเดือนกุมภาพันธ์ 1995  ยอห์นเขียนจดหมายมาบอกดิฉันว่า  เขาต้องการตัดขาดจากดิฉัน  ดิฉันเสียใจมากเพราะดิฉันรักเขามากและพยายามช่วยเขาให้เดินบนเส้นทางชีวิตที่ดีเสมอมา
เพื่อนรักคนหนึ่งปลอบดิฉันว่า  เธอแน่ใจว่ายอห์นรู้ดีว่า ดิฉันรักเขาโดยปราศจากเงื่อนไข  เพราะไม่ว่าเขาจะอยู่ในสภาพใด ดิฉันก็คงพร้อมเสมอที่จะอยู่เคียงข้างเขา
ดิฉันสวดสายประคำภาคชื่นชมยินดีสัปดาห์ละ 2 ครั้ง  และเมื่อถึงข้อรำพึง พบพระกุมารในพระวิหาร ดิฉันก็จะสวดวิงวอนพระมารดาให้ช่วยปรับหัวใจของยอห์นให้อ่อนโยนลงบ้าง
ต่อมาในเดือนมีนาคม 2002 (อาทิตย์ใบลาน) มีเสียงกดออดที่ประตูบ้านเวลา 9 โมงเช้า  ขณะนั้นดิฉันอยู่ในห้องชั้นล่างกำลังซักผ้าอยู่และนึกไม่ออกว่าใครจะมากดออดในเวลาเช้าเช่นนั้น  ดิฉันไปเปิดประตู  เป็นยอห์นนั่นเอง  หัวใจของดิฉันเปี่ยมล้นด้วยความสุขเพียงใด!
เขามาบอกให้ดิฉันทราบว่า  เขาได้พยายามทำความเข้าใจกับตัวเองและได้ตระหนักว่า ลูกๆ ของเขามีสิทธิ์ที่จะรู้จักว่าใครคือย่าของพวกเขา  นี่คือวิธีการพูดของยอห์นเพื่อให้ดิฉันเข้าใจว่า ภรรยาของเขากำลังตั้งครรภ์ลูกแฝด 2 คน
เดือนต่อมา เราก็ทราบว่า แฝดคนหนึ่งถูกรกกลืนไปแล้ว ส่วนอีกคนหนึ่งยังเติบโตต่อไปได้ดีและจะคลอดในเดือนกันยายน  น่าเสียดายที่แฝดคนที่สองต่อมาก็ได้เสียชีวิตในครรภ์เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม  ดิฉันเชื่อว่า แฝดคนนี้ได้ปฏิบัติหน้าที่ของตนครบถ้วนแล้ว คือการทำให้ยอห์นกลับมามีชีวิตตามเส้นทางที่ถูกต้อง
คุณพ่อที่รักของดิฉันก็เสียชีวิตวันที่ 12 ธันวาคม 2002  สิ่งที่ปลอบใจยอห์นลูกชายในขณะนั้นคือ ความคิดที่ว่า คุณปู่ของเขากำลังอุ้มลูกชายของเขาอยู่ในสวรรค์  แน่นอนสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ ดิฉันทราบดีว่าเป็นเพราะพลังจากสายประคำที่ได้นำลูกชายของดิฉันกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่งในวันอาทิตย์ใบลานปี 2002  พระเจ้าช่างยิ่งใหญ่เสียนี่กระไร!   
แปลจากเรื่อง  “Persistence Pays Off”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น