วันพฤหัสบดีที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2554

ใครอยากจน : สัปดาห์ที่ 4 เทศกาลธรรมดา วันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม 2011

สัปดาห์ที่ 4  เทศกาลธรรมดา  วันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม 2011

ใครอยากจน
ความสุขที่มี  ความสำเร็จที่ได้รับ  เป็นความต้องการของมนุษย์
อยากมี  อยากได้  ร่ำรวย
ใครอยากจน... คงไม่มี
ใครอยากชนะเลิศ... แน่นอน
ใครอยากพ่ายแพ้... ไม่เอา
ทำไมพระเยซูเจ้าสอนแนวทางตรงกันข้าม
   “ผู้มีใจยากจน ย่อมเป็นสุข เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของเขา”  (มธ. 5:2)
พระองค์เสนอแนวทางแห่งความสุขแท้จริง  ที่ต้องอาศัยพระช่วยได้เท่านั้น
ความสุขธรรมดาๆ เรายังต้องออกแรง  แล้วความสุขแท้จริงกับพระเจ้า
เหนือกำลังความสามารถของเราจริงๆ
ใครอยากจน  ทั้งๆ ที่จนอยู่แล้ว
ใครอยากมี  ทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรอยู่แล้ว
จุดเริ่มต้นของพระพรเริ่มจากยอมรับความเป็นจริง
พระประทานให้ทุกสิ่ง  สำนึกในความจนของเราเอง
ต้องพึ่งพาและพึ่งพระเสมอ
ใครอยากจน... ทุกคน
เพราะวางใจได้ว่าพระจะทรงนำเรา  ให้มีความสามารถปฏิบัติตามแนวทางนี้
คริสตชนน้อมรับพระประสงค์ของพระองค์
พระร่ำรวยพระพรเพื่อประทานแก่ผู้ยากจนเท่านั้น
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

บทความ : พันธสัญญาเดิมและพันธกิจ ของเราในพันธสัญญาใหม่

 17.6  พันธกิจของผู้ที่ไม่เคยเห็นพระเยซูเจ้า
       ในพระวรสารโดยนักบุญลูกา  พระเยซูไม่ได้สัญญาว่าเราจะเห็นพระองค์ในโลกนี้  ท่านนำเสนอพระศาสนจักรที่มีวุฒิภาวะคือไม่ต้องหล่อเลี้ยงด้วยการสำแดงพระองค์อีกต่อไป  โดยส่วนตัวแล้ว นักบุญลูกาก็ไม่เคยเห็นพระเยซูเจ้า  เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จกลับคืนชีพท่านยังไม่ได้รับศีลล้างบาปด้วยซ้ำ  ประสบการณ์ของท่าน เกี่ยวกับพระเยซูเจ้าได้มาจากพระคัมภีร์เหมือนกับเรา  ท่านจึงสรุปว่า “บรรดาสตรีจึงระลึกถึงพระวาจาของพระองค์ได้  เมื่อกลับจากพระคูหาแล้ว  บรรดาสตรีเล่าเรื่องทั้งหมดนี้ให้อัครสาวกทั้ง 11 คนและกับศิษย์ทุกคน” (ลก 24:8-9) และนี่ก็คือ พันธกิจของเรา คือการพบพระเยซูเจ้าในพระคัมภีร์  ระลึกถึงพระวาจาของพระองค์ และนำไปบอกเล่าแก่ผู้อื่น

17.7  การประจักษ์ที่ยาวที่สุดในพระวรสารทั้งสี่และขั้นตอนของการกลับใจ
       นักบุญลูกาเล่าเรื่องราวการสำแดงพระองค์แก่ศิษย์ 2 คนที่หมู่บ้านเอม-มาอูส ขณะนั้นศิษย์ทั้งสองกำลังเดินทางออกห่างจากกรุงเยรูซาเล็มมุ่งสู่ความมืด  เป็นการเดินทางอย่างสิ้นหวังออกห่างจากพระองค์  ยิ่งกว่านั้นทั้งสองยัง “ถกเถียงกัน” แทนที่จะ “ฟัง” เสียงของพระองค์  พวกเขากำลังหลงทาง  ด้วยเหตุนี้พระเยซูเจ้าจึงพยายามช่วยเขาให้รอด
นักบุญลูกาเล่าต่อไปว่า “พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ามาร่วมเดินทางด้วย” (ลก 24:15) เพื่อให้เขาหยุดเถียงกัน  เริ่มฟัง และกลับไปเยรูซาเล็ม  เมื่อพระองค์ถามเขา  ก็ได้คำตอบที่ถูกต้องว่า พระเยซูเจ้าทรงเป็นประกาศกที่ยิ่งใหญ่ และเล่าไปจนถึงว่าบรรดาสตรียืนยันว่าพระคูหาว่างเปล่าและพวกเธอได้เห็นทูตสวรรค์ซึ่งบอกว่าพระองค์ยังทรงพระชนม์อยู่ เปโตรทราบข่าวก็ไปที่นั่นแต่ก็ไม่ได้พบพระองค์ ทั้งสองพูดอย่างละเอียดเหมือนกับครูคำสอนในปัจจุบันแต่ขาดความกระตือรือร้น เป็นความเชื่อที่ไม่ร่าเริงยินดี ซึ่งมิใช่ลักษณะการประกาศข่าวดี
ขั้นตอนการกลับใจของทั้งสองมี 3 ขั้นตอนคือ
1)   หยุดถกเถียงกันและฟังพระวาจาที่ทำให้หัวใจของเขาร้อนรนขึ้น 
2)   ยอมรับความทุกข์ทรมานในชีวิตของพระเยซูเจ้าและในชีวิตของตนเอง “จำเป็นต้องทนทรมานเช่นนี้เพื่อจะเข้าไปรับพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์มิใช่หรือ”  และ
3)   การพบกับพระเยซูเจ้า “พวกเขาจำพระองค์ได้เมื่อทรงบิขนมปัง” (ลก 24:35)
ดังนั้นวันที่เราสามารถมองเห็นพระองค์เป็นปังที่ถูกบิเพื่อผู้อื่น  เมื่อนั้นตาของเราก็จะเปิดออกและจำพระองค์ได้ ซึ่งทั้ง 3 ขั้นตอนนี้รวมอยู่ในมิสซา คือ
1) ฟังพระวาจาในภาคบทอ่าน
2) ร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้า “โดยพระองค์ พร้อมกับพระองค์ และใน     พระองค์” และ   3) พบพระเยซูเจ้าในการรับศีลมหาสนิท
เมื่อศิษย์ทั้งสองได้กลับใจแล้ว  ทั้งสองก็รีบเดินทางกลับไปกรุงเยรูซาเล็ม  ทั้งที่ก่อนหน้านี้ทั้งสองพูดกับเพื่อนเดินทางคนนั้นว่า “จงพักอยู่กับพวกเราเถิด เพราะใกล้ค่ำและวันก็ล่วงไปมากแล้ว” (ลก 24:29) แต่เมื่อหัวใจของเขาชื่นชมยินดี  แม้เป็นเวลากลางคืนและหนทางก็อันตราย สิ่งนี้กลับไม่เป็นปัญหาสำหรับพวกเขาอีกต่อไป                                                             
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

ประชาสัมพันธ์ : มิสซาวันตรุษจีน

มิสซาวันตรุษจีน

วันพฤหัสบดีที่ 3 ก.พ. 2011
เวลา 9.00 น.

ยอดเงินบริจาค ปรับปรุงวัดและอาคาร 
วันอา.ที่ 23 ม.ค. คุณสุนีย์ เจียรวุฒิสาร 10,000 .-
คุณพิษณุ  พงษ์วัฒนา 10,000.-
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

ประกาศแต่งงาน : สัปดาห์ที่ 4 เทศกาลธรรมดา วันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม 2011

ประกาศแต่งงาน
              ฝ่ายชาย    นายเกษตร  เบญจจินดา
                     บุตร  พ.ท. โชติ    และ  นางพิศพรรณ  เบญจจินดา
   ฝ่ายหญิง   เทเรซา สิริญาพร  ผ่องบุรุษ
                     บุตรี  ยวงบัปติสตา น.ท. ธนารัตน์  และ เทเรซา ลำดวน  ผ่องบุรุษ
                 สมรสวันศุกร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2011 เวลา 14.00 น.


ถ้าผู้ใดทราบว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง มีข้อขัดขวางมิให้สมรสได้
ต้องแจ้งให้พระสงฆ์เจ้าอาวาสทราบ
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

ประชาสัมพันธ์ : สัปดาห์ที่ 4 เทศกาลธรรมดา วันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม 2011

ขออภัย เรื่องการจอดรถ
วันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม 2011 
         มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น จัดพิธีประสาทปริญญาบัตร
----------------------------------------------------------------------------
   ระลึกถึงในคำภาวนา      เยโนเวฟา ยุพินพร  ก้องเกียรติกุล
ครบ 1 ปี (29 ม.ค.)
----------------------------------------------------------------------------
6 ก.พ. ตรวจสุขภาพ
วัดความดันโลหิต
น้ำตาล และไขมันในเลือด
----------------------------------------------------------------------------


                           
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

วันอังคารที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2554

ทำดี : สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลธรรมดา วันอาทิตย์ที่ 23 มกราคม 2011

สัปดาห์ที่ 3  เทศกาลธรรมดา  วันอาทิตย์ที่ 23 มกราคม 2011

ทำดี
แสงธรรมชาติส่องให้เห็นสิ่งสวยงาม
แสงประดิษฐ์เพิ่มสีสันให้เด่นชัด
แสงแห่งคุณธรรมจรัสจ้าเฉิดฉายกว่าแสงใด
    “ประชาชนที่จมอยู่ในความมืดได้เห็นแสงสว่างยิ่งใหญ่”  (มธ. 4:13)
พระเจ้าประทานแสงเหนือธรรมชาติส่องทางเรา
มองเห็นกระแสเรียกที่ให้เราเดินตามติดพระองค์
รู้จักคุณค่าของความดีให้เราปฏิบัติตาม
เข้าถึงความต้องการของผู้รอคอย
เสียสละช่วยเหลือด้วยความเต็มใจ
เรายินดีพร้อมใจต่อแสงจากแสงที่เราได้รับ
ทำความดีต่อความดีให้ความดีมีผู้กระทำต่อ
พระเยซูคริสตเจ้าเป็นแรงบันดาลใจให้เรา
เพื่อแสงแห่งความดีไม่ดับมอดไป
แม้จะมีแรงพายุพัดมุ่งทำร้ายทำลายให้ดับ
ทางแห่งกางเขนที่เรามุ่งเดิน
แต่ละคนช่วยกันแบก ช่วยกันแท้จริง
ชีวิตคริสตชนของเรามีความหวังเสมอ
    “จงมีความหวังในองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด”  (สดด. 27:14)
แสงแห่งความดีเป็นความหวังให้เรา  จงร่วมทำความดีกันเถิด
คริสตชนทั้งหลาย...ทำดี
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

บทความ : สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลธรรมดา วันอาทิตย์ที่ 23 มกราคม 2011

เด็กชายผู้โดดเดี่ยว
    เด็กชายมอซอคนหนึ่งนั่งอยู่ริมถนนข้างสวนแห่งหนึ่ง เขาไม่สวมรองเท้า เนื้อตัวสกปรก เขานั่งมองดูผู้คนเดินผ่านไปมา ไม่ได้แสดงอาการว่าจะพูดอะไร มีหลายคนที่ผ่านไป แต่ไม่เคยมีใครหยุด
    วันต่อมา ผมตัดสินใจที่จะไปที่สวนนั้นอีก อยากรู้ว่าเด็กคนนั้นจะยังคงอยู่ที่นั่นหรือเปล่า... ใช่แล้ว เขายังอยู่ นั่งที่เดิมด้วยแววตาที่เศร้าๆ     วันนี้ผมตัดสินใจจะทำอะไรสักอย่าง ผมเดินไปยังเด็กน้อย อย่างที่เราก็รู้ว่าที่สวนแบบนี้ ไม่ใช่สถานที่สำหรับเด็กที่จะมานั่งเล่นคนเดียว ขณะที่ผมเดินไปหาเขา ผมเห็นว่าด้านหลังของเขามีความผิดปกติ ซึ่งนั่นน่าจะเป็นเหตุผลที่คนเดินผ่านไปและไม่ได้แสดงอาการจะช่วยเหลือหรือถามไถ่แต่อย่างใด     ขณะที่ผมเขาไปใกล้ เด็กน้อยก็ก้มหลบสายตา เพื่อหลีกเลี่ยงการจ้องมองแบบซึ่งๆ หน้า ผมเลยเห็นรูปร่างของของชัดเจนยิ่งขึ้น มันเป็นรูปที่ผิดปกติ ลักษณะดูงุ้มๆ
    ผมยิ้มเพื่อให้เขารู้ว่าผมมาดี และมาคุยด้วย ผมนั่งลงข้างๆ เขาและเริ่มด้วยคำถามว่า “เป็นไงบ้าง?” เด็กน้อยทำหน้าตกใจและพูดตะกุกตะกักกลับมาว่า “ครับ” หลังจากที่จ้องมองตาผม เขาก็เริ่มยิ้มนิดๆ เราก็คุยกันเรื่อยๆ จนกระทั่งมืด คนที่เดินขวักไขว่อยู่เมื่อตอนเย็นๆ ก็แยกย้ายกันกลับบ้านหมดแล้ว เราสองคนอยู่กันตามลำพัง
    ผมถามเด็กน้อยว่าทำไมเขาถึงได้เศร้านัก เด็กน้อยมองผมด้วยใบหน้าเศร้าๆ พูดว่า “เพราะผมไม่เหมือนใคร”

    ผมเลยพูดตอบไปว่า “เพราะเธอเป็นแบบนี้”     เด็กน้อยก็ทำหน้าเศร้าไปอีก พูดว่า “ผมรู้ครับ”     ผมเลยปลอบใจเขาว่า “เธอรู้ไหม เธอทำให้ฉันนึกถึงเทวดาน้อยๆ น่ารักและบริสุทธิ์ไร้เดียงสา” เขามองมาที่ผมและยิ้มออกมาอย่างช้าๆ แล้วก็ยืนขึ้น ถามว่า “จริงเหรอครับ?”    “ใช่แล้ว เธอเหมือนเทวดารักษาตัวที่พระส่งมาให้คอยดูแลผู้คนที่เดินผ่านไปมา”     เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า “ใช่” แล้วก็ยิ้ม แล้วเขาก็กางปีกออก พูดว่า “ใช่แล้ว ผมเป็นเทวดารักษาตัวของคุณ” ว่าแล้วก็กระพริบตาใสปิ๊ง
    ผมพูดไม่ออก ผมเจอเข้ากับตัวแล้วสิงานนี้ แล้วเทวดาตัวน้อยก็พูดต่อไปว่า “เมื่อใดที่คุณเริ่มคิดถึงคนอื่นนอกจากตัวคุณเองแล้วละก็ งานของผมก็จบแล้ว”    ผมลุกขึ้นยืนแล้วถามว่า “เดี๋ยวก่อน ทำไมไม่มีใครหยุดเพื่อช่วยเทวดาเลยสักคนล่ะ?”     เขามองมาที่ผมและยิ้ม, “มีคุณคนเดียวที่มองเห็นผมได้ และในใจคุณเชื่อ” แล้วเขาก็หายไป
    แล้วชีวิตผมก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ดังนั้นเมื่อคุณคิดว่าคุณเป็นศูนย์กลางของทั้งหมดที่คุณมี โปรดรู้ไว้เถิดว่า มีทูตสวรรค์ของคุณเฝ้าดูคุณอยู่เสมอ ผมเจอมาแล้ว
จาก http://www.diokorat.in.th/2010/index.php?option=com_
content&view=article&id=320&Itemid=211
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

ประกาศแต่งงาน : สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลธรรมดา วันอาทิตย์ที่ 23 มกราคม 2011

ประกาศแต่งงาน
              ฝ่ายชาย    นายเกษตร  เบญจจินดา
                     บุตร  พ.ท. โชติ    และ  นางพิศพรรณ  เบญจจินดา
   ฝ่ายหญิง   เทเรซา สิริญาพร  ผ่องบุรุษ
                     บุตรี  ยวงบัปติสตา น.ท. ธนารัตน์  และ เทเรซา ลำดวน  ผ่องบุรุษ
                สมรสวันศุกร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2011 เวลา 14.00 น.

ถ้าผู้ใดทราบว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
มีข้อขัดขวางมิให้สมรสได้
ต้องแจ้งให้พระสงฆ์เจ้าอาวาสทราบ
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

ประชาสัมพันธ์ : สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลธรรมดา วันอาทิตย์ที่ 23 มกราคม 2011

เชิญร่วม แข่งขันแรลลี่การกุศล โอกาสฉลอง 25 ปีวัดเซนต์จอห์น
29-30 ม.ค. 11  แวะชม “เจียไต๋” สวนผัก ผลไม้ และดอกไม้สด ร่วมกิจกรรม Walk Rally  เลี้ยงรับรองช่วงค่ำ แข่งขันประกวดร้องเพลง คาราโอเกะ ร่วมมิสซาเช้า 
และนั่งเรือชมน้ำตกห้วยแม่ขมิ้น
     ค่าสมัคร 4,000 บาท/คัน/2 คน (คนที่เพิ่ม คนละ 1,000 บาท ไม่เกิน 2 คน/คัน) 
เด็กอายุต่ำกว่า 6 ปีไม่เสียค่าใช้จ่าย รายได้หลังหักค่าใช้จ่าย นำมาใช้ในการบูรณะซ่อมแซมวัด ท่านที่สนใจติดต่อได้ที่สภาอภิบาล (คุณสุทัศน์ โทร. 089-784-8803)

ขออภัย เรื่องการจอดรถ
วันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม 2011 
         มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น จัดพิธีประสาทปริญญาบัตร
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

ประชาสัมพันธ์ : สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลธรรมดา วันอาทิตย์ที่ 16 มกราคม 2011

เชิญร่วม แข่งขันแรลลี่การกุศล โอกาสฉลอง 25 ปีวัดเซนต์จอห์น 29-30 ม.ค. 11  แวะชม “เจียไต๋” สวนผัก ผลไม้ และดอกไม้สด ร่วมกิจกรรม Walk Rally  เลี้ยงรับรองช่วงค่ำ แข่งขันประกวดร้องเพลง คาราโอเกะ ร่วมมิสซาเช้า  และนั่งเรือชมน้ำตกห้วยแม่ขมิ้น
     ค่าสมัคร 4,000 บาท/คัน/2 คน (คนที่เพิ่ม คนละ 1,000 บาท ไม่เกิน 2 คน/คัน) 
เด็กอายุต่ำกว่า 6 ปีไม่เสียค่าใช้จ่าย รายได้หลังหักค่าใช้จ่าย นำมาใช้ในการบูรณะซ่อมแซมวัด ท่านที่สนใจติดต่อได้ที่สภาอภิบาล (คุณสุทัศน์ โทร. 089-784-8803)
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

วันจันทร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2554

ที่พักอาศัย

ที่พักอาศัย
ฉันหิว
และคุณก็สร้างกลุ่มมนุษยศาสตร์เพื่อหารือเกี่ยวกับความหิวของฉัน
ฉันถูกจำคุก
และคุณก็วิ่งไปที่วัดและสวดเพื่อการปลดปล่อยฉัน



ฉันเปลือยกาย
และในใจของคุณก็อภิปรายศีลธรรมในเรื่องการปรากฏของฉัน

ฉันป่วย
และคุณคุกเข่าและขอบคุณพระเจ้าสำหรับสุขภาพของคุณ

ฉันไม่มีที่อยู่อาศัย
และคุณก็เทศน์สอนฉันเรื่องที่พักอาศัยทางจิตวิญญาณแห่งความรักของพระเจ้า

ฉันเหงา
และคุณก็ทิ้งฉันไว้คนเดียวเพื่อไปสวดภาวนาให้ฉัน

คุณดูเหมือนศักดิ์สิทธิ์เหลือเกิน ใกล้ชิดพระเจ้าเหลือเกิน
แต่ฉันยังหิว -- และเหงา – และหนาวเหน็บ
จาก   http://www.diokorat.in.th/2010/index.php?option=com_content&view=
article&id=329:shelter&catid=50:miscellaneous&Itemid=212
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:

เรื่องของกรงนก

เรื่องของกรงนก
ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างถนนพร้อมกรงนกขนาดใหญ่ เด็กชายสังเกตเห็นว่าในกรงนั้นเต็มไปด้วยนกหลายชนิด ก็เลยถามว่า “น้าไปได้นกพวกนั้นมาจากไหน?” “โอ๊ย ก็ทั่วไปนั่นแหละ” เขาตอบว่า “ก็แค่ล่อพวกมันด้วยเศษขนมปัง แกล้งเป็นมิตร แล้วเมื่อพวกมันมาใกล้ๆ ก็เอาตาข่ายมาดักจับใส่กรง” “แล้วน้าจะทำยังไงกับพวกมันครับ?”
ชายคนนั้นแสยะยิ้ม “ก็เอาไม้แหย่พวกมัน ให้พวกมันโกรธแล้วก็ตีกันเอง ตัวไหนรอดก็ฆ่าทิ้ง ไม่มีตัวไหนหนีรอดไปได้หรอก”
เด็กชายมองดูชายคนนั้นพร้อมกับคิดว่า อะไรที่ทำให้เขาทำอย่างนั้น? เขามองเข้าไปในตาที่โหดร้าย จากนั้นเขามองมาที่ฝูงนกที่ปกป้องตัวเองไม่ได้ และสิ้นหวัง
“ผมขอซื้อนกพวกนี้ได้ไหม” เด็กชายถาม
ชายคนนั้นแอบยิ้ม รู้ว่าถ้าเขาเล่นถูกทางเขาอาจจะได้อะไรดีดีจากเด็กชายนี้ก็ได้ “เอาละ” เขาพูดอย่างไม่แน่ใจ “กรงก็ราคาค่อนข้างแพง และฉันก็ใช้เวลามากกับการจับนกพวกนี้ จะบอกอะไรให้นะว่า เธอเอานกพวกนี้ไปทั้งหมดก็ได้ คิดเงินแค่สองร้อยกับเสื้อแจ็กเก็ตที่เธอใส่อยู่นั่นแหละ”       เด็กชายหยุดชั่วขณะ เงินสองร้อยเป็นเงินทั้งหมดที่เขามีและเสื้อแจ็คเก็ตตัวใหม่  เขาค่อยๆ หยิบเอาเงินสองร้อยออกมาและส่งให้ชายคนนั้น แล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ตด้วยความอาวรณ์ ก่อนจะส่งให้ชายคนนั้น...  หลังจากนั้นชายคนนั้นก็เปิดประตูกรงนกและปล่อยให้พวกมันเป็นอิสระ
       ปิศาจ ศัตรูของโลก นั่งอยู่ข้างถนนพร้อมกรงขนาดใหญ่มาก ชายคนหนึ่งผ่านมาเห็นว่าในกรงนั้นเต็มไปด้วยผู้คนหลายประเภท ทุกชาติพันธุ์ ก็เลยถามว่า “ไปได้คนพวกนั้นมาจากไหน?”        “โอ๊ย ก็จากทั่วโลกนั่นแหละ” ปิศาจตอบ “ก็แค่ล่อพวกเขาด้วยเครื่องดื่ม ยาเสพติด ความหื่น ตัณหา การโกหก ความโกรธ เกลียด ความรักในเงินทอง แล้วก็เก็บใส่กรง”        “แล้วจะทำยังไงกับพวกเขา?” ชายคนนั้นถาม ปิศาจแสยะยิ้ม “ก็่ทำให้พวกเขาเกลียดชังและทำลายกัน กระตุ้นให้มีการเหยียดเชื้อชาติ ทำผิดกฎหมายและผิดระเบียบ ฉันจะทำให้คนเบื่อ เหงา ไม่พอใจ สับสนและไม่อยากอยู่ เรื่องง่ายๆ ผู้คนมักจะรับฟังสิ่งที่ฉันเสนอให้และโทษพระเจ้ากับสิ่งที่เกิดขึ้น!”
“แล้วยังไงอีก” เขาถามต่อ “บรรดาผู้ที่ไม่ทำลายตัวเอง ฉันจะทำลายเสีย ไม่มีใครหนีพ้น” ชายคนนั้นจึงเดินเข้าไปหาแล้วถามว่า “ฉันขอซื้อคนเหล่านี้ได้ไหม?” ปิศาจยิ้มแล้วตอบว่า “ได้ แต่ต้องจ่ายด้วยชีวิตของเจ้าเลยนะ”
ดังนั้นพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระเจ้าจึงได้จ่ายเพื่อปลดปล่อยเราจากกับดักของปิศาจด้วยชีวิตของพระองค์เองบนไม้กางเขนที่กัลวารีโอ ประตูเปิดแล้วและทุกคนผู้ซึ่งถูกปิศาจหลอกลวงและกักขังไว้ ได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระแล้ว
เขียนโดย ที่ ไม่มีความคิดเห็น:
สมัครสมาชิก: บทความ (Atom)