เรื่องของกรงนก
ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างถนนพร้อมกรงนกขนาดใหญ่ เด็กชายสังเกตเห็นว่าในกรงนั้นเต็มไปด้วยนกหลายชนิด ก็เลยถามว่า “น้าไปได้นกพวกนั้นมาจากไหน?” “โอ๊ย ก็ทั่วไปนั่นแหละ” เขาตอบว่า “ก็แค่ล่อพวกมันด้วยเศษขนมปัง แกล้งเป็นมิตร แล้วเมื่อพวกมันมาใกล้ๆ ก็เอาตาข่ายมาดักจับใส่กรง” “แล้วน้าจะทำยังไงกับพวกมันครับ?”
ชายคนนั้นแสยะยิ้ม “ก็เอาไม้แหย่พวกมัน ให้พวกมันโกรธแล้วก็ตีกันเอง ตัวไหนรอดก็ฆ่าทิ้ง ไม่มีตัวไหนหนีรอดไปได้หรอก”
เด็กชายมองดูชายคนนั้นพร้อมกับคิดว่า อะไรที่ทำให้เขาทำอย่างนั้น? เขามองเข้าไปในตาที่โหดร้าย จากนั้นเขามองมาที่ฝูงนกที่ปกป้องตัวเองไม่ได้ และสิ้นหวัง
“ผมขอซื้อนกพวกนี้ได้ไหม” เด็กชายถาม
“ผมขอซื้อนกพวกนี้ได้ไหม” เด็กชายถาม
ชายคนนั้นแอบยิ้ม รู้ว่าถ้าเขาเล่นถูกทางเขาอาจจะได้อะไรดีดีจากเด็กชายนี้ก็ได้ “เอาละ” เขาพูดอย่างไม่แน่ใจ “กรงก็ราคาค่อนข้างแพง และฉันก็ใช้เวลามากกับการจับนกพวกนี้ จะบอกอะไรให้นะว่า เธอเอานกพวกนี้ไปทั้งหมดก็ได้ คิดเงินแค่สองร้อยกับเสื้อแจ็กเก็ตที่เธอใส่อยู่นั่นแหละ” เด็กชายหยุดชั่วขณะ เงินสองร้อยเป็นเงินทั้งหมดที่เขามีและเสื้อแจ็คเก็ตตัวใหม่ เขาค่อยๆ หยิบเอาเงินสองร้อยออกมาและส่งให้ชายคนนั้น แล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ตด้วยความอาวรณ์ ก่อนจะส่งให้ชายคนนั้น... หลังจากนั้นชายคนนั้นก็เปิดประตูกรงนกและปล่อยให้พวกมันเป็นอิสระ
ปิศาจ ศัตรูของโลก นั่งอยู่ข้างถนนพร้อมกรงขนาดใหญ่มาก ชายคนหนึ่งผ่านมาเห็นว่าในกรงนั้นเต็มไปด้วยผู้คนหลายประเภท ทุกชาติพันธุ์ ก็เลยถามว่า “ไปได้คนพวกนั้นมาจากไหน?” “โอ๊ย ก็จากทั่วโลกนั่นแหละ” ปิศาจตอบ “ก็แค่ล่อพวกเขาด้วยเครื่องดื่ม ยาเสพติด ความหื่น ตัณหา การโกหก ความโกรธ เกลียด ความรักในเงินทอง แล้วก็เก็บใส่กรง” “แล้วจะทำยังไงกับพวกเขา?” ชายคนนั้นถาม ปิศาจแสยะยิ้ม “ก็่ทำให้พวกเขาเกลียดชังและทำลายกัน กระตุ้นให้มีการเหยียดเชื้อชาติ ทำผิดกฎหมายและผิดระเบียบ ฉันจะทำให้คนเบื่อ เหงา ไม่พอใจ สับสนและไม่อยากอยู่ เรื่องง่ายๆ ผู้คนมักจะรับฟังสิ่งที่ฉันเสนอให้และโทษพระเจ้ากับสิ่งที่เกิดขึ้น!”
ปิศาจ ศัตรูของโลก นั่งอยู่ข้างถนนพร้อมกรงขนาดใหญ่มาก ชายคนหนึ่งผ่านมาเห็นว่าในกรงนั้นเต็มไปด้วยผู้คนหลายประเภท ทุกชาติพันธุ์ ก็เลยถามว่า “ไปได้คนพวกนั้นมาจากไหน?” “โอ๊ย ก็จากทั่วโลกนั่นแหละ” ปิศาจตอบ “ก็แค่ล่อพวกเขาด้วยเครื่องดื่ม ยาเสพติด ความหื่น ตัณหา การโกหก ความโกรธ เกลียด ความรักในเงินทอง แล้วก็เก็บใส่กรง” “แล้วจะทำยังไงกับพวกเขา?” ชายคนนั้นถาม ปิศาจแสยะยิ้ม “ก็่ทำให้พวกเขาเกลียดชังและทำลายกัน กระตุ้นให้มีการเหยียดเชื้อชาติ ทำผิดกฎหมายและผิดระเบียบ ฉันจะทำให้คนเบื่อ เหงา ไม่พอใจ สับสนและไม่อยากอยู่ เรื่องง่ายๆ ผู้คนมักจะรับฟังสิ่งที่ฉันเสนอให้และโทษพระเจ้ากับสิ่งที่เกิดขึ้น!”
“แล้วยังไงอีก” เขาถามต่อ “บรรดาผู้ที่ไม่ทำลายตัวเอง ฉันจะทำลายเสีย ไม่มีใครหนีพ้น” ชายคนนั้นจึงเดินเข้าไปหาแล้วถามว่า “ฉันขอซื้อคนเหล่านี้ได้ไหม?” ปิศาจยิ้มแล้วตอบว่า “ได้ แต่ต้องจ่ายด้วยชีวิตของเจ้าเลยนะ”
ดังนั้นพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระเจ้าจึงได้จ่ายเพื่อปลดปล่อยเราจากกับดักของปิศาจด้วยชีวิตของพระองค์เองบนไม้กางเขนที่กัลวารีโอ ประตูเปิดแล้วและทุกคนผู้ซึ่งถูกปิศาจหลอกลวงและกักขังไว้ ได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น