วันพุธที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

สารวัด วันอาทิตย์ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2011

สัปดาห์ที่ 6  เทศกาลธรรมดา  วันอาทิตย์ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2011

ใช่ หรือ ไม่ใช่
ง่ายเลยเมื่อต้องเลือกสิ่งที่ชอบ
ชอบจริงเมื่อได้สิ่งที่ตนเองปรารถนา
ทุกคนอยากมีอยากได้สิ่งที่ต้องการ
คำพูดสื่อสิ่งที่อยู่ภายในให้ได้รับรู้
พระวาจาของพระเจ้าสื่อพระประสงค์ให้เราทราบ
   ท่านจงกล่าวเพียงว่า ใช่หรือ ไม่ใช่  (มธ. 5:37)
คุณธรรมความดีเป็นพระประสงค์...ใช่
บาป  การละเมิด...ไม่ใช่
ใช่เลยทีเดียว    ที่ต้องพยายามปฏิบัติความรัก
ใช่เลยทีเดียว    ที่ต้องรู้จักบังคับความคิด
ใช่เลยทีเดียว    ที่ต้องเลือกกระทำแต่สิ่งที่ถูกต้อง
ไม่ใช่แน่ๆ     ที่จะพูดหรือสื่อสารเรื่องไม่จริง
ไม่ใช่แน่ๆ     ที่จะจงใจทำร้ายคนอื่น
ไม่ใช่แน่ๆ     ที่จะทำตามความปรารถนา
มาตรฐานของศิษย์ของพระเยซูมุ่งปฏิบัติความรัก
ไม่ง่ายเลยที่จะปฏิบัติได้  ไม่ยากเลยเมื่อรู้จักเรียนรู้ที่จะฝึกหัด
เจตนาที่ใช่เสมอในการปฏิบัติ ตามพระประสงค์
ไม่ใช่หรือปฏิเสธเสมอที่จะทำร้าย
เลือก ใช่ เสมอสำหรับพระ
ไม่ใช่ เสมอสำหรับปีศาจ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
พักรับประทานอาหารกลางวันกับพระเจ้า
    มีเด็กผู้ชายเล็กๆ ที่อยากเจอพระเจ้า เขารู้ว่าต้องเดินทางเป็นเวลานานมากไปยังที่ๆ พระเจ้าอาศัยอยู่ดังนั้นเขาเตรียมกระเป๋าเดินทางของเขาด้วยขนมปังโอรีโอ เป๊ปซี่หกกระป๋อง แล้วเขาก็เริ่มออกเดินทาง เมื่อเขาออกเดินได้สองสามช่วงตึก เขาก็ได้พบกับหญิงชราคนหนึ่ง เธอกำลังนั่งอยู่ในสวนเฝ้ามองดูฝูงนกพิราบ เด็กน้อยจึงนั่งลงข้างๆ เธอและเปิดกระเป๋าเดินทางเพื่อจะดื่มเป๊ปซี่ เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าหญิงชรามองเหมือนหิว เขาจึงยื่นโอรีโอให้เธอ เธอก็รับมันมาด้วยความรู้สึกขอบคุณและยิ้มให้เขา รอยยิ้มนั้นช่างงดงามเหลือเกินจนเด็กชายอยากจะเห็นมันอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงยื่นเป๊ปซี่กระป๋องหนึ่งให้เธอ แล้วเธอก็ยิ้มให้เขาอีกครั้ง เด็กน้อยรู้สึกดีมาก! ทั้งสองนั่งกินขนม ดื่มเป๊ปซี่ แล้วก็ยิ้มให้กัน แต่ไม่ได้พูดอะไรกันเลยสักคำ
    ตกเย็น เด็กน้อยรู้สึกเหนื่อย และลุกขึ้นเตรียมจะกลับบ้าน แต่พอเขาเดินจากไปไม่กี่ก้าว เขาหันกลับมา วิ่งกลับไปยังหญิงชราคนนั้นแล้วกอดเธอ หญิงชรายิ้มให้เขาอย่างเต็มที่ เมื่อเด็กน้อยเปิดประตูเข้าบ้านในเวลาไม่นาน แม่ของเขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าใบหน้าลูกชายดูมีความสุขมาก ก็เลยถามเขาว่าลูกไปทำอะไรมาหรือวันนี้ที่ทำให้ลูกมีความสุขอย่างนี้?” เขาตอบว่าผมไปกินข้าวเที่ยงกับพระเจ้ามาครับก่อนที่แม่ของเขาจะได้ถามอะไร เขาก็พูดเสริมว่าแม่รู้ไหม? เธอมีรอยยิ้มที่สวยงามที่สุดที่ผมเคยเห็น!    ขณะเดียวกันหญิงชราก็กลับบ้านของเธอพร้อมกับรอยยิ้ม บุตรชายของเธอรู้สึกงงจากลักษณะความสงบสุขบนใบหน้าของแม่ จึงได้ถามว่าแม่ไปทำอะไรมาครับ ทำไมแม่ดูมีความสุขจังเลย?” เธอตอบว่าวันนี้แม่ไปกินโอรีโอกับพระเจ้ามาก่อนที่บุตรชายของเธอจะซักอะไรต่อ เธอพูดเสริมว่าลูกรู้ไหม พระองค์อายุน้อยกว่าที่แม่คิดอีกนะ
-----------------------------------------------------------
ายประคำแห่งการบำบัด
                             Marian Fitzgerald  เมืองยาร์เม้าธ์ รัฐโนวา สโกเทีย  คานาดา
        ดิฉันเกิดเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 1931 ที่เมืองโนวา สโกเทีย ประเทศคานาดา    ตลอดชีวิตของดิฉันผูกพันกับสายประคำเสมอมา  
ดิฉันพบก้อนเนื้องอกที่หน้าอกในเดือนมีนาคม 1982 และรู้สึกกลัวมากเมื่อคุณหมอแจ้งให้ทราบว่าจะต้องทำการผ่าตัดโดยด่วน  ขณะที่นอนอยู่บนรถเข็นเข้าห้องผ่าตัดนั้น  มือขวาของดิฉันกำสายประคำไว้แน่น  จากนั้นก็มีการให้ยาระงับประสาทและยาชาซึ่งทำให้ดิฉันรู้สึกมึนงง ก่อนการดมยา พวกเขาสังเกตเห็นสายประคำในมือและเล่าให้ดิฉันฟังในภายหลังว่า  พวกเขาใช้เวลาพอสมควรก่อนที่จะเอาสายประคำออกจากมือที่กำอยู่ได้ 
การผ่าตัดเป็นไปด้วยดี และแจ้งให้ทราบว่าเป็นเรื่องแปลกทั้งที่ก้อนเนื้อเป็นมะเร็ง แต่ดิฉันกลับไม่ได้เป็นมะเร็ง และไม่มีเชื้อมะเร็งเลยอีก 19 ปีต่อมา  ทั้งนี้เพราะการสวดสายประคำของทั้งตัวดิฉันเอง และของสามีกับของบุตรสาวที่สวดให้ดิฉันก่อนการผ่าตัด
นอกจากนั้นก็ยังมีเรื่องแปลกที่เกิดกับพี่ชายคนโตของดิฉันที่อยู่ในสถานพยาบาลถึง 12 ปีก่อนที่จะจากโลกนี้ไป  ดิฉันมีพี่น้อง 8 คน  พ่อแม่พาพวกเราไปฟังมิสซาทุกวันอาทิตย์และสวดสายประคำทุกคืนในช่วงมหาพรต แต่ต่อมาพี่ชายคนโตติดเหล้าและออกจากบ้านไปใช้ชีวิตเสเพลจนถึงขั้นเป็นขอทานและนอนตามข้างถนน
แม้ว่าพี่ชายคนนี้จะเคยเป็นคนดีและเป็นเด็กช่วยมิสซาก่อนการติดสุรา แต่ต่อมาก็เสียความเชื่อ และคุ้นเคยกับการอยู่ในคุก  อย่างไรก็ตามในที่สุดเมื่อถูกส่งตัวไปอยู่ในสถานพยาบาล เขาก็เริ่มกลับมาสวดภาวนาและขอสายประคำจากพยาบาลมาสวดอยู่เป็นประจำ
เขาป่วยเป็นมะเร็งที่ปอด พวกเราก็ผลัดกันมาเยี่ยมและอยู่กับเขาทุกวัน เขาป่วยหนักจนไม่สามารถยกแขนได้เลยและส่งสัญญาณให้เราไปสวดสายประคำที่ข้างเตียงของเขา
ทุกคนอยู่พร้อมหน้าขณะที่เขาเสียชีวิตโดยมีสายประคำอยู่ในมือ  เขาจ้องหน้าพวกเราและพยายามยกสายประคำขึ้นสูงขณะที่มองไปยังเพดานเบื้องบน จากนั้นก็ยิ้มอย่างเบิกบานที่สุดก่อนที่จะวางสายประคำลงที่บริเวณเหนือหัวใจ
พยาบาลที่อยู่ด้วยกล่าวว่า  เขาได้แลเห็นพระนางพรหมจารี!”
ด้วยเหตุที่ดิฉันได้สัมผัสกับอัศจรรย์จากแม่พระเช่นนี้  ดิฉันจึงช่วยงานวัดด้วยความกระตือรือร้นอยู่เป็นประจำ  ดิฉันช่วยพระสงฆ์แจกศีลและช่วยส่งศีลมหาสนิทให้คนเจ็บ  ดิฉันเล่นกีตาร์ในมิสซาวันอาทิตย์  ลูกชายคนเดียวของดิฉันเป็นโรคลมบ้าหมูตั้งแต่อายุได้ 4 ขวบ  แต่หลังจากการรักษาพยาบาลและคำสวดภาวนา ก็ได้เป็นผู้อ่านในพิธีมิสซาด้วย
แปลจากเรื่อง “The Healing Rosary”   
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



   วันนี้ !  13 ก.พ. ตรวจสุขภาพ วัดความดันโลหิต น้ำตาล และไขมันในเลือด

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


คำคมภาษาาติน

Optimum cibi condimentum fames est.
(คำอ่าน)       อ็อปตีมัม ซีบี กอนดีแมนตุม ฟาแมส แอสต์
(ไทย)           เครื่องปรุงรสที่ดีที่สุดคือความหิว
(อังกฤษ)      The best sauce for any food is hunger.
(ฝรั่งเศส)   La faim est l'épice de tout plat.

--------------------------------------------------------------------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น